YALNIZLIĞIM GİBİ

Ben yalnızlığım gibi sıradan yağarken bacamdan

Yabancı kelimelerim çığlık çığlığa arka bahçemde.

arka bahçemde geri düşünceleri var,geriye dönüşlerimin.

Ben yalnızlığım gibi sadık duvarlara şiir yazamam…

Eski bi hırıltı gibi saklanırken göğsümde sesim

Ve yağmurda daha çok öksürdüğüm üzere

Üşüyorken ellerime benzettiğim ellerim

O kadar küçük ayrıntılar gibi ayakta kaldığım kaldırım

Lar’ımdan  sorumluluğum büyük sevgilerimden.

Ben yalnızlığım gibi dost kaldıklarıma haykıramam hayat.

Gözlerimde genç yorgunluklarımı arıttığım kan çanaklarıyla dolu

Bakışlarım varken bağırıp çağıramam…

Ben yalnızlığım gibi ve gölgemle yürürken ışığa bakamam.

Ben yalnızlığım gibiyim,yapamam.